(een waarschuwing vooraf: in deze post zitten wat foto’s en teksten die het plot van de film verraden. of tenminste, een deel ervan. SPOILERALERT, met andere woorden!)
om op de daguerreotypes het huis in aanbouw te kunnen tonen hadden we ook een geraamte nodig. hoewel een “barn-raising” aanpak juister was geweest gezien het tijdperk en locatie, hebben we bewust gekozen om de contouren van het uiteindelijke huis direct herkenbaar te laten zien; dit bouwstadium wilden we bewust in niet te veel stapjes breken omdat er nog een boel informatie bij zou komen.
de constructie van de balken heb ik trouwens bewust iets meegegeven van een vogel- of dierentuinkooi om alvast een suggestie te geven van de benauwende toestand waar de karakters zich in bevinden. daarnaast is er ook nog een symboliek met beenderen, maar daarover later meer…
om het huis te laten groeien op de foto’s kon het model uit elkaar gehaald worden in modules. zoals bij een boel filmhuizen zal het interieur straks stukken groter (b)lijken dan ooit in dit model zou passen.
wanneer de hoofdrolspeler zijn verstand begint te verliezen zien we dat terug in zijn drang om alsmaar door te blijven bouwen op het lang voltooide huis. een belangrijk punt omdat nu bevestigd wordt dat er iets werkelijk niet in orde is.
hiervoor heb ik verschillende etages ontworpen, telkens een stukje erger dan de vorige.
niveaus van waanzin zeg maar.
niet alleen de logische opzet en architectuur kloppen steeds minder, maar ook de materiaalkeuze, constructie en afwerking gaan finaal het raam uit. de bouwer lijkt nu een compleet ander doel voor ogen te hebben, of was dit misschien altijd al zijn opzet?
de toelopende torenvorm laat de kijker ook vermoeden dat dit niet langer zo door kan gaan, het zal tot een breekpunt moeten komen…
de tweede etage heeft nog herkenbare huisvormen, maar deze zijn op onlogische manier aan elkaar vastgeklonterd.
de elegante rondingen komen nergens meer terug, de dakpannen lijken willekeurig en het lijstwerk ontbreekt.
in het schilderwerk heb ik geprobeerd een idee te geven van niet geschaafde planken van verschillende houtsoorten die er stevig, maar zonder verdere afwerking tegenaan zijn genageld.
de derde etage is naast zijn uitstraling van complete chaos ook bedoeld om als silhouet goed te werken. ook hier, meer nog dan bij de basis van het huis, speelt de referentie aan botten of een droog, kaal karkas een rol.